تاریخچه ی لاستیک نئوپرن
نئوپرن در ۱۷ آوریل سال ۱۹۳۰ توسط دانشمندان دوپانت اختراع شد. این اتفاق بعد از حضور المر بولتون از دوپونت در سخنرانی ژولیوس آرتور نیوولند (یک استاد شیمی در دانشگاه نوتردام) اتفاق افتاد. تحقیقات نیوولند با تمرکز بر شیمی استیلن و در طول این دوره از کار خود او دی ونیل استیلن را تولید کرد، ژله‌ای که شرکت را به یک ترکیب الاستیک شبیه به لاستیک می‌رساند زمانیکه از روی سولفور دی کلراید می‌گذشت.پس از آنکه دوپانت حق ثبت اختراع را از دانشگاه خریداری کرد، والاس کاروترز به توسعه تجاری این ماده با همکاری نیوولند اقدام کرد. آرنولد کالینز از دوپونت هم بر روی مونو ونیل استیلن و واکنش این ماده با گاز هیدروژن کلرید که کلروپرن را تولید می‌کند تمرکز کرد.
نئوپرن یا polychloroprene یک خانواده از لاستیک مصنوعی است که تولید شده توسط پلیمریزاسیون chloroprene. نئوپرن نمایشگاه پایداری خوب شیمیایی و حفظ انعطاف‌پذیری بیش از یک طیف دمایی گسترده است.
نئوپرن‌ها می‌توانند وزن زیادی را تحمل کنند. به همین دلیل در پل ها استفاده می‌شوند تا پل بتواند وزن بالای وسایل نقلیه را تحمل کند. مشکل نئوپرن‌ها این است که در جابجایی های بزرگ مقاومت بالایی ندارد به همین دلیل نئوپرن‌ها را با فلزات به عنوان تقویت کننده استفاده می‌کنند.
در ساخت نئوپرن‌ها از لاستیک‌های مصنوعی استفاده شود محصول عمر کمتری خواهد داشت در حالی که استفاده از لاستیک های طبیعی در ساخت نئوپرن‌ها عمر محصول را بالا می‌برد. به همین دلیل تفاوت قیمت را در فروش نئوپرن‌ها شاهد هستیم و نئوپرنی که با لاستیک طبیعی ساخته می‌شود به نسبت گران تر است.به طور کلی می‌توان گفت نئوپرن‌ها خانواده‌ای از لاستیک‌ها هستند.
نئوپرن‌ها از پایداری شیمیایی خوبی برخوردارند. انعطاف پذیری بالایی به خصوص در برابر تغییرات دمایی داشته و همچنین مقاومت بالایی نیز دارند. با توجه به این ویژگی‌ها کاربرد نئوپرن‌ها کاملا مشخص می‌شود. نئوپرن با تحمل فشار وارد بر پل یا سازه‌های بزرگ و توزیع نیروی وارده بر پل توسط خودروها می‌تواند در ساخت پل یا دیگر سازه‌های بزرگ مورد استفاده قرار بگیرد. نئوپرن‌هایی که همگی از کیفیت بالایی برخوردار هستند و برای ساخت انواع سازه ها بهترین گزینه به شمار می‌آیند.
واشر لاستیکی نئوپرن جزء مقاومترین و پرکاربردترین واشر لاستیکی موجود در بازار است که به دلیل خواص قابل توجهی از قبیل ضد اسید و باز ،ضد روغن، ضد فشار، سایش و تنش و مقاومت دمایی 40- الی 120+ درجه سانتیگراد مورد توجه و استفاده صنایع مختلف قرار گرفته است.
چسبندگی چشم گیر این واشر به سایر الیاف و فلزات و مقاومت بالا در شرایط جوی باعث استفاده این نوع واشر لاستیکی در صنعت ساختمان و صنعت نفت و گاز،پالایش و پتروشیمی،خطوط انتقال لوله و صنایع هوایی شده است که در این صنایع معمولا به عنوان لاستیک آب بند، هوابند، واشر، گسکت و رابرلاینیگ مورد استفاده قرارمیگیرد.
مزایای استفاده از نئوپرن
- افزایش مقاومت سازه در برابر ارتعاشات
- مقاومت در برابر فشار بالا
- کاهش بار مرده
- کاهش هزینه‌های جانبی نظیر هزینه نگهداری از سازه
- قیمت مناسب
- مقاومت بالا در شرایط دمایی و جوی مختلف
نئوپرن نقش ضربه گیر و لرزه گیر را نیز دارد که ارتعاشات پل یا سازه و ضربات احتمالی را از بین می‌برد. استفاده از آن در سازه عمر سازه را افزایش می‌دهد. به علاوه این محصول هزینه‌های تعمیرات و نگهداری به نسبت پایینی در کنار قیمت اقتصادی نیز دارد.
